حضرت عایشه

دلایل کتاب و سنت بر پاکی عائشه صدیقه

1- وقتی منافقین جریان افک را به راه انداختند و اسباب اضطراب و نگرانی پیامبر و مسلمانان را به وجود آوردند، خداوند آیات سوره نور را در پاکی و طهارت حضرت عایشه نازل کرد. بعد از نزول آیات، پیامبر گرامی اسلام پیش حضرت عائشه رفت و گفت: «أبشری یا عائشة إن الله قد برّأک» (بخاری 4757) ای عائشه بر تو بشارت باد، خداوند تو را تبرئه کرد.

2- به روایت حاکم نیشابوری در مستدرک «پیامبر گرامی اسلام روزی به حضرت عائشه گفت: آیا راضی هستی در دنیا و آخرت همسرم باشی. حضرت عائشه گفت: آری. پیامبر گفت: پس تو همسرم در دنیا و آخرت هستی.»

دلائل منطقی بر پاکی و طهارت حضرت عائشه صدیقه رضی الله عنها

حال صرف نظر از تفسیر و توجیه آیات سوره مبارکه نور، که به اتفاق مفسرین و علمای جهان اسلام در برائت حضرت عائشه صدیقه رضی الله عنها نازل شده اند، به بیان برخی دلایل عقلی و منطقی که پاکی و طهارت ام المؤمنین حضرت عائشه را ثابت می کنند، می پردازیم. برخی از این دلائل منطقی عبارتند از:

1-اگر حضرت عائشه مرتکب گناهی می شد، چرا پیامبر بر او حد اجرا نکرد؟

2-اگر حضرت عائشه رضی الله عنها مرتکب فاحشه ای می شد، چرا پیامبر او را طلاق نداد، و تا آخرین لحظه کنارش ماند، تا اینکه در دامان حضرت عایشه وفات کرد و در خانه اش دفن گردید.

3-خداوند در قرآن کریم بیان می کند: «الطیبات للطیبین و الطیبون للطیبات» زنان پاک برای مردان پاک و مردان پاک برای زنان پاک. این آیه بر پاکی حضرت عائشه تاکید می کند. زیرا به اتفاق همه، پیامبر پاکترین انسانهاست و محال است که برای خودش همسری ناپاک اختیار کند.

4-اگر شک و شبهه ای در اخلاق ازواج مطهرات پیدا می شد، مردم از پیامبر و دعوتش متنفر می شدند، و هیچ کس اسلام را قبول نمی کرد.

5-تهمت به عائشه تهمت به پیامبر به حساب می آید، زیرا پیامبر حاضر شد تا آخر عمر با او زندگی کند، و این یک نوع بی غیرتی به حساب می آید که همخواب پیامبر شخص [العیاذبالله] ناپاکی باشد.

6-خداوند به جبرئیل دستور می دهد تا به پیامبر برساند که عائشه همسر او در دنیا و آخرت است. تهمت به حضرت عائشه در واقع اشکال وارد کردن به اختیار خداوند است که خداوند برای پیغمبر خود اختیار خوبی نکرده است.

7-تهمت به ناپاکی حضرت عائشه اذیت و آزار رساندن پیامبر را به دنبال دارد، و اذیت رساندن به پیامبر گناهی نابخشودنی است و منجر به کفر می شود؛ «إن الذین یوذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخرة و أعد لهم عذابا مهینا»

8-هر انسان مسلمانی که به حضرت عائشه رضی الله عنها تهمت بزند او در واقع به مادر خود تهمت زده است، زیرا قرآن عظیم الشأن به صراحت می فرماید: «النبی أولی بالمومنین من أنفسهم و أزواجه أمهاتهم» چه کسی حاضر است به مادر خود تهمت بزند؟

9-کسی که حضرت عایشه را متهم به فحشا کند، او پیامبر را متهم به فحشا کرده است، زیرا در این آیه خداوند می فرماید: «الزانی لاینکح إلا زانیة» شایستۀ یک زن فاحشه شوهر فاحشه است.

گواهی صحابه و اهل بیت بر پاکی و طهارت حضرت عائشه 

1- یک روز شخصی به حضرت علی گفت: جلوی درب دو نفر ایستاده اند و به حضرت عائشه صدیقه رضی الله عنها بد و بیراه می گویند. حضرت علی به قعقاع دستور داد که به هر کدام از آنها صد ضربه شلاق بزند. (این روایت را ابن کثیر در تاریخ البدایة و النهایة ذکر کرده است.)

2- عبدالله بن عباس هنگامی که به عیادت حضرت عائشه رفت و حضرت عائشه در حال احتضار بود، به او گفت: ای عائشه، خوشا به حالت. فاصله ای بین تو و اینکه با محمد و دوستانت ملاقات کنی نمانده است، مگر به همین اندازه که روح از بدنت جدا شود. تو محبوب‏ترین همسر پیامبر بودی و غیره... حضرت ابن عباس تمام خوبی‏هایی که به امت اسلامی از طرف حضرت عائشه رسیده بود را یادآور شد. (این روایت در صفة الصفوة ابن جوزی آمده است.)

3- ابوسائب قاضی می گوید: روزی در حضور حسن بن زید بن علی بن حسين بن علی بن ابی طالب، حاکم طبرستان نشسته بودم. در این مجلس مردی از حضرت عایشه به بدی و زشتی یاد کرد. حسن بن زید به غلامش دستور داد که گردن آن مرد را بزند. اطرافیانش گفتند که او از پیروان ماست. حسن بن زید گفت: «معاذالله که من در مورد او فروگزاری کنم. این مردی است که به پیامبر خدا طعنه زده است. در حالی که خداوند متعال می فرماید: « الخبيثات للخبيثين والخبيثون للخبيثات والطيبات للطيبين والطيبون للطيبات أولئك مبرءون مما يقولون» اگر عائشه- نعوذبالله- خبیثه باشد، پس- العیاذبالله- پیامبر نیز خبیث است، در حالی که آنحضرت صلی الله علیه وسلم پاکترین و نجیب ترین ِ انسانهاست.» سپس در حالی که خشم تمام وجودش را فرا گرفته بود خطاب به غلامش گفت: «بلند شو و گردن این کافر را بزن» غلام نیز سر آن مرد را از تنش جدا کرد. (الزواجر عن اقتراف الكبائر، ابن حجر مکی هیثمی/ عایشه در حیات محمد، ص: 142 سپهروز مولودی)

4- از محمد بن زید برادر حسن بن زید روایت شده که مردی از اهل عراق نزد برادرش آمد و از حضرت عائشه صدیقه به بدی یاد کرد. برادرش به طرف او حمله ور شد و با چوب دستی محکم بر فرق سر او کوبید و او را کشت. به او گفتند اینکه از ما بود چرا او را کشتی؟ وی در جواب گفت: «او به جدم توهین کرده و او را بی غیرت جلوه داده است، و کسی که به جدم چنین تهمت بزند جزایش مرگ است.» [عایشه در حیات محمد، سپهروز مولودی، ص:142)

با توجه به این موضعگیری شدید اهل بیت در دفاع از حضرت عایشه صدیقه رضی الله عنها تعداد زیادی از آنها دخترانشان را به عائشه نامگذاری کرده اند؛ یکی از دختران امام موسی کاظم، امام رضا و امام هادی "عائشه" نام دارند.

گواهی علمای اهل سنت بر طهارت حضرت عائشه رضی الله عنها 

از امام مالک روایت شده است که کسی که ابوبکر صدیق را دشنام دهد، تازیانه زده می شود، ولی اگر کسی عایشه را دشنام دهد کشته می شود. از وی در مورد علت این حکم سؤال شد. امام فرمود: کسی که به عایشه تهمت بزند بدون شک با قرآن مخالفت نموده است. آنجا که خداوند می فرماید: خدا شما را موعظه می کند و پند می دهد، اگر ایمان دارید هرگز به حدیث افک برنگردید. پس برگشتن به حدیث افک دلیل عدم ایمان است.

عده ای از علما و مفسرین این شبهه را که اگر مجازات بهتان بستن به زنان پیامبر قتل است، چرا پیامبر قاذفین اول را نکشت؟ اینگونه جواب داده اند که؛

اولاً؛ قصد حضرت حسان و مسطح و حمنة- رضی الله عنهم- اذیت و آزار پیامبر نبود و دلیلی در این مورد نیامده بود. بر خلاف عبدالله بن ابی که قصدش آزار و اذیت پیامبر بود.

ثانیاً؛ اینکه چرا عبدالله بن أبیّ و بقیه منافقین در این موضوع کشته نشدند؟ اول اینکه؛ تا آن زمان آیه ای مبنی بر حرمت و جایگاه ویژه ازواج مطهرات و اثبات "أمهات المؤمنین" بودن آنها نازل نشده بود و بر این نکته تصریح نشده بود که آنها، همسران پیامبر در دنیا و آخرت خواهند بود. لذا این امکان وجود داشت که پیامبر آنها را طلاق دهد. مشوره آنحضرت صلی الله علیه و سلم در مورد واقعه افک با بعضی از صحابه، دلیلی بر عدم نزول آیاتی است که بیانگر جایگاه ویژه ازواج مطهرات می باشد.

گواهی علمای شیعه بر پاکی حضرت عایشه صدیقه رضی الله عنها

شمار زیادی ازعلمای شیعه در تفاسیر خود در ذیل آیات سوره نور نقل کرده اند که خداوند این آیات را در مورد پاکی حضرت عائشه نازل کرده است که تعدای از این علما عبارتند از:

1- علامه طبرسی در مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ 2- علامه طوسی در التبیان الجامع لعلوم القرآن؛ 3- علامه طباطبایی در المیزان فی تفسیر القرآن؛ 4- فیض کاشانی در الصافی فی تفسیر کلام الله الوافی؛ 5- مجلسی در بحارالانوار قول ابن عباس را ذکر می کند که فرمود: «مابغت إمرأة نبی قط»

منبع: پایگاه اطلاع رسانی اهل سنت ایران(سنی آنلاین)

داستان افک (تهمت به ام المومنين عائشه رضي الله عنها) و درس های آن

ام المومنین حضرت عائشه پاکی عائشه دلائل برائت حضرت عائشه امهات المومنین افک